Nieleczenie zaćmy grozi trwałą utratą wzroku. Najpowszechniejszą i zarazem jedyną w pełni skuteczną metodą usuwania jej jest operacja chirurgiczna, podczas której usuwa się chorą, a wszczepia nową soczewkę. Obecnie operacja nie trwa długo i jest praktycznie bezbolesna.
Najczęściej stosowanym zabieg fakoemulsyfikacji – szybki, skuteczny i, co najważniejsze, pozbawiony ryzyka wystąpienia powikłań pooperacyjnych. Podczas takiej operacji zajętą soczewkę najpierw rozbija się za pomocą fali ultradźwiękowej generowanej w specjalnym aparacie, a następnie kilkumilimetrowym nacięciem odsysa się ją, by na jej miejsce wstawić nową, sztuczną soczewkę. Przed zabiegiem oko pacjenta zostaje odpowiednio przygotowane poprzez kilkukrotne zapuszczenie kropel znieczulających. Zabieg ten bowiem przeprowadzany jest przeważnie w znieczuleniu miejscowym, rzadko kiedy pacjent wymaga zastosowania znieczulenia ogólnego. Obecnie operacja usunięcia zaćmy najczęściej trwa od kilkunastu do maksymalnie kilkudziesięciu minut, a pacjent jeszcze tego samego dnia może opuścić oddział i wrócić do domu. Sprawdź dla porównania jak kiedyś
wyglądała operacja zaćmy: https://www.kardiotel.pl/operacja-zacmy-kiedys-i-dzis.
Przygotowania do operacji
Zabieg usunięcia zaćmy nie jest inwazyjną operacją i niesie ze sobą minimalne ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych. Jednak przez podjęciem i przystąpieniem do zabiegu pacjent nie może być chory, cierpieć na nawet drobną infekcję ogólnoustrojową. Co więcej, osoby chorujące na astmę czy zaawansowaną cukrzycę znajdują się w gronie osób z przeciwwskazaniami do zabiegu. Do operacji nie zostaną zakwalifikowane też osoby, które mają aktualnie stany zapalne gałki ocznej i skóry lub zaburzenia krzepliwości krwi i nieuregulowane ciśnienie. Podobnie jest z pacjentami po zawale mięśnia sercowego oraz udarze mózgu.
Pacjent, który został zakwalifikowany do zabiegu usunięcia katarakty musi koniecznie przejść obowiązkowe badania: badanie wzroku i dna oka, morfologia krwi, badanie układu krzepnięcia i EKG.
